اربعین نوشت (19)

هرچه داری!

کربلای اربعین را با کدام لنز دوربین و نگاه هنری، می‌شود آن‎گونه که هست، توصیف کرد؟

کدام دریچه‌ و کدام دیدگاهی می‌تواند چکیده‌ای از ظرافت این ظرفیت عاشق را بی تکلف بیان کند؟

مشخصات تمام دارایی زندگی‌ یک عاشق چیست؟

اینجا هر کسی هرچه دارد، گذاشته است وسط برای معامله!

عراقی‌ها اگر آنچه پیشکش کرده اند، پسند زائران نشود، 

اول التماس می‌کنند. آن هم به معنی واقعی کلمه.

سپس اشک می‌ریزند. بدون تعارف.

و در آخر، سر به زیر و دست خالی رو به حرم می‌کنند و ... بماند بقیه اش.

ای دل! تو چه کرده ای؟ 

برای یک قرارداد عاشقی، تمام سرمایه ات را به میدان آورده ای؟

آماده ای که برای قبول این اندک، سرتاپا اصرار شوی و التماس؟

------------------------------------

* عشق نوشت: کربلای عمر هرکس بی گمان خواهد رسید / روز عاشورای ما هم یک زمان خواهد رسید

اشک عاشق ، تازه روز اربعین گل می کند/ آشنا باشیم، زنگ کاروان خواهد رسید ...

اربعین نوشت (18)

آپشن اسپند!

نیم ساعتی می‌شد نشسته بودم.

چهره اش لحظه به لحظه سیاه تر می‌شد.

ذرات داغ کوچک اسپند، گاهی روی محاسنش می‌نشست.

گاهی نیز تمام صورتش پشت ابرهای دودی رنگ، پنهان می‌شد.

آنقدرها هم حوصله اش، کش نمی‌آمد که جواب خاصی به تقدیر زوار بدهد!

آخر چه کسی حاضر بود برای سلامتی زائران طریق کربلا، خود را به این وضع بیندازد!

یاد و خاطره شهدایی را زنده می‌کرد که همیشه در سرویس های بهداشتی دور از چشم، خادم بودند.

خادمی ِ بی نقص و درگیرکننده اش اما حسابی مرا متوقف در "تو"یی کرد که باید چشم و گوش‌اش باز می‌شد.

تویی که همیشه دنبال خادمی‌های شیک و اتو کشیده بودی،

حتی یک لحظه حاضر نبودی کارت پرسنلی فرهنگی را از سینه برداری،

حتی یکبار از نگاه قضاوت و تعریف مردم به خادمی ات، غافل و بی توجه نبودی،

لابد با خودت فکر کردی هرچه تمیزتر و سفیدتر، بهتر قبول می‌کنند!

نه برادر! 

برای خادمی یار، باید آپشن اسپند روی قلبت را فعال کرده باشی.

تو، باید مثل همین دانه های اسپند، در راه یک ثانیه خادمی مقبول، 

سالیان سال از اعماق وجود منتظر و چشم براهت، بسوزی و بسوزی بسوزی ... 

-----------------------------------

* عشق نوشت: قلبم قلمرو همه‌ی عاشقانه هاست / من، اربعین، حرم، سفر بیکرانه هاست 

دل می‌زند به وسعت دریا و می‌رود / آن زائری که در دل تنگش بهانه هاست . . .