شوخی تلخ

تو و کمای عمیق...؟

تو و احتمال مرگ مغزی ؟

تو و هوشیاری ده درصد ... ؟

قدیم تر شوخی کردن هم رسم و رسومی داشت. 

کسی بی مقدمه اخبار را به قلب های خسته تفویض نمیکرد!

هر روزنامه نگاری اندازه دهانش لقمه بر میداشت !

خبر سکته مغزی و قطع امید کامل استاد بزرگ اخلاق از دهان آغشته به دود سیگارهای ممتد یک خبرنگار شایعه نمیشد..

حال وخیم عزیز دل این مردم بازیچه نون دراوردن هر بی سر وپایی نمیشد ...

نمیدانم این چه بازی ناگهانی و ناجوانمردانه ای بود که آغاز شد ...

خدایا مذاق من به شوخی های تلخ واکنش نشان میدهد...

برای خلق خودت هم که شده کاری برایم کن...