کـریمانــه

لحظاتی باشکوه پر از سادگی

کـریمانــه

لحظاتی باشکوه پر از سادگی

کـریمانــه

اینجا تکه هایی از لحظات زندگی باشکوهی را می خوانید که لطف "کریمانه" شامل حالش شده است ...

و سوره کوثر پیش از اینکه یک اجتماعی نویس باشد، یک "جهادی نویس" بوده و هست و خواهد بود ...

******************************
معتقدم هر بزرگواری که وارد "کریمانه" میشود، فقط بواسطه ی خدای حضرت زهرا س و خوش روزی بودن او است.

******************************
اینجا دیانت و سیاست به هم تنیده است. اما این، لزوما به این معنا نیست که پیرامون مباحث سیاسی کشور پست جداگانه گذاشته شود و به بحث و نظر پرداخته شود. چشم ها را باید شست!

******************************
هرگونه برداشت، کپی از مطالب، استفاده از قسمت یا تمام متن، تحت هر عنوان، حتی بدون ذکر منبع، نه تنها حلال و مجاز می باشد، بلکه بعنوان نویسنده ی حقیقی و حقوقی مطلب، نشر دهندگان نوشته ها رو در ثواب نگارش آن ها شریک میکنم.

******************************
تقریبا بالای 95 درصد از مطالب این وبلاگ ، تولیدی است و در هیچ جای فضای مجازی قابل جستجو نیست. این را نه از برای خودبزرگ بینی و غرور، که برای توجه و تعمق متفاوت و ویژه در پست ها نسبت به سایر نوشته های فضای مجازی، میگویم.

******************************
و حرف حساب: آیت الله فاضل ره فرمودند:
" 50 سال است دارم اسلام می‌خوانم. بگذار خلاصه‌اش را برایت بگویم. واجباتت را انجام بده. به‌جای مستحبات تا می‌توانی به کار مردم برس. کار مردم را راه بیانداز.اگر قیامت کسی ازت سوال کرد، بگو فاضل گفته بود..."

یازهرا س.

مطالب پربحث‌تر
پیوندهای روزانه

۱ مطلب در اسفند ۱۳۹۴ ثبت شده است

جهادی نوشت(25)

۱۶
اسفند

دستبند سکینه


خبر به گوش اش رسید که گروه جهادی پس از این اردو، به این زودی ها به روستا برنخواهد گشت.

شب جشن عید غدیر بود و قرار شد هر دختری یک دستبند زیبا عیدی بگیرد.



سکینه اما، تیزهوش تر از این هاست که فریب بازی جایزه ها را بخورد و چیزی از حجم دلتنگی هایش را به ظاهر این عیدی بفروشد!

پسرها برای گرفتن شیشه عطر خود تقلای کودکانه دارند، اما سکینه گویا هنوز نمی خواهد با هدیه اش کنار بیاید. 

انگار فروشنده ی دستبند را شرمنده کرده و لب برچیده گفته بود: "اشک های سکینه را قیمت گذاری کرده ای؟"

چه کسی از دل سکینه خبر داشت؟ 

مانده بودم. 

چه خواهد شد؟

عفریته ی وداع از راه رسیده بود. 

اما این بار بوی جدایی نیز با طعم اشک هایم آمیخته بود.

اگر واقعا این آخرین بار است که بهشت را می بینم، کاش معجزه ای رخ دهد.

دخترها با ناز و نگاه به دستبندهای عیدی شان، به بدرقه آمده اند.

سکینه اما بغض کرده، دستبند اش را بیرون کشیده و با چشم های پف کرده اش، آن را بازی می دهد.

آخر جلو می آید. سرش را بالا می گیرد و تمام غیرت دخترانه اش را به جان کلمات می ریزد:

" هر زمان که برگشتید، دستبند مرا هم بیاورید."

.

.

.

و حال، بعد شش ماه

دعوت نامه رسیده است از سکوت شب های روستا. نسیم غروب جهادی، بسته ی پیشنهادی آورده است.

و لحظات، بوی "کریمانه" گرفته اند ...

دستبند را بر می دارم. دخترم، کار خودش را کرده است.

زیر لب می گویم:

"دست بند تو دست من را دوباره باز کرد."

آخر، سکینه تمام تلخی دنیا را به سکینه بودنش می بخشد.

سکینه به آرامش هم، سکینه می دهد.

آهسته تر این بار، می گویم:

"عصای موسی، قرآن محمد، دستبند سکینه."

-----------------------------------------

* در اوج گره خوردگی معادلات زمینی: "التماس دعای جهادی."

** عشق نوشت: میدونم هر جا که باشی، دل تو اهل همین جاست/ واسه ی من و تو اینجا، اول و آخر دنیاست ...

  • ۱۰ نظر
  • ۱۶ اسفند ۹۴ ، ۰۳:۰۳
  • ۸۵۹ نمایش
  • سوره کوثر